Het landschap van Dallol

De schoonheid van Dallol

De burgemeester van Danakil

Als je Erta Ale wilt bezoeken moet je een bezoek brengen aan de burgemeester van de Danakil. Ergens in de stoffige woestijn op ruim een uur rijden van de vulkaan is een dorpje genaamd Kursaiwat. Je mag het nauwelijks een dorp noemen, het lijkt meer op een nederzetting.

Er staan een tiental hutten, die met palen hout en golfplaten gebouwd zijn. In één van de grotere hutten kunnen we schuilen voor de zon. Daarvoor moet dan wel geld betaald worden aan de burgemeester. Verder wordt er met hem onderhandeld over het personeel wat we mee moeten nemen. We moeten 2 agenten, 2 wegwijzers, 1 gids en 1 burgerwacht meenemen. Omdat we niet zo veel ruimte in de 4×4 hebben besluiten we om 1 agent en 1 wegwijzer wel te betalen, maar thuis te laten. Nadat we Erta Ale bezocht hebben ruilen we onze wegwijzer in voor een andere, want met hem konden we niet zo veel.

Op naar Hamed Ela

De snelste weg van Kursaiwat naar Ahmed Ela is 80 kilometer piste. Dwars door de woestijn, geen wegen, geen verkeersborden, geen duidelijke paden. Het alternatief is een omweg van 200 kilometer, waarvan een deel over het asfalt.

In een zandstorm onderweg naar Dallol

Eén van de chauffeurs ziet het niet zitten om over de piste te rijden, bang dat we verdwalen. Omdat we een paar dagen geleden vast kwamen te zitten in een zandstorm zijn er meer mensen die de korte route niet zien zitten. Volgens de andere chauffeurs hoeven we daar helemaal niet bang voor te zijn. Het heeft tenslotte een paar weken geleden een beetje geregend en daardoor zijn de tientallen sporen door de woestijn gewist. Nu zijn er slechts een paar sporen en die leiden volgens de chauffeurs zo richting Hamed Ela. Eigenlijk hebben we dus geluk, want het regent hier bijna nooit.

Afar meisje in Ethiopië

Het landschap waar we doorheen rijden is heel afwisselend. Waar het net geregend heeft is het groen en hebben de Afar zich tijdelijk gevestigd. Als we in de buurt van de nomaden stoppen staan er binnen 5 minuten tientallen kinderen bij de auto. Ze vragen om lege flessen en om pennen. Af en toe zien we sporen van auto’s die we volgen in de hoop in Hamed Ela uit te komen. We passeren oases met palmbomen, rotsen en af en toe een nederzetting. De route is zwaar, het is ruim 40 graden en omdat we veel extra personeel mee moeten nemen, zitten we nogal krap in de 4×4.

Het einde van de wereld

Nadat we stroken met zandduinen voorbij rijden komen we aan in Hamed Ela. Er zijn plaatsen op de wereld waarbij je het gevoel krijgt dat je je begeeft aan het einde van de wereld. Hamed Ela is ook zo’n plek. Er is hier bijna niks. Het is er heet en stoffig. Er staan enkele tientallen houten hutten, die verhuurd worden als hotel. Als je geluk hebt staat er naast je hotel een chemisch toilet, waar de gasten van hotels zonder toilet ook graag gebruik van maken. De scheve bedden zijn van houten palen gemaakt en voorzien van een met touwen gevlochten matras, waar je met een dun matje best op kunt slapen. Er is geen water en geen electriciteit. Hamed Ela ligt dichtbij Eritrea, vandaar dat hier ook een basis is voor militairen. Als zij er zijn, is er wel stroom. Genoeg voor een tv en de koelkast waar bier in ligt.

Vulkaan van Dallol in Ethiopië

De schoonheid van Dallol

De belangrijkste reden voor toeristen om hier te overnachten is om een bezoek te brengen aan Dallol. Een heuvelachtig vulkanisch gebied met felgele en bruine zwavelstructuren en borrelende gifgroene plassen. Even je vieze zilveren kettinkje onderdompelen en die komt er weer schoon uit. Het schijnt dat het giftige water gebruikt wordt voor de bestrijding van huidziektes. Het is behoorlijk warm, ruim 40 graden…en het is winter. Dallol wordt de heetste bewoonbare plek op aarde genoemd. En het stinkt er ook ontzettend naar de zwavel en andere giftige dampen. Maar dat heb je er allemaal voor over als je door dit landschap rondloopt. Veel toeristen vinden een selfie temidden van de kwetsbare structuren belangrijker dan het behouden ervan. Er zijn veel lokale gidsen en militairen aanwezig, jammer dat zij er niks aan doen. Als dit zo doorgaat is over 10 jaar Dallol letterlijk platgetrapt door toeristen.

Zout in de Danakil depressie

Lees meer over Ethiopië

Geen reactie's

Sorry, het is niet mogelijk om te reageren.